De Kracht van Organische Stof: Sturing van Bodemgezondheid en Nutriëntenvoorziening
Organische stof speelt een centrale rol in de bodemkwaliteit en heeft invloed op chemische, fysische en biologische bodemparameters
Het organische stofgehalte is dus een vast onderdeel van de bodemanalyse. De kaliumbemesting en bekalking worden mede bepaald aan de hand van het organische stofgehalte. Reden is dat de organische stof de voedingsstoffen in de bodem buffert en er daarmee meer bemest dient te worden om een hoger kali- of pH-gehalte in de bodem te bereiken.Organische stof in de bodem beïnvloedt de beschikbaarheidvan vocht, voedingsstoffen en lucht voor de plantenwortel. De kwaliteit van de organische stof wordt onder meer bepaald door het koolstof(C)-totaalgehalte. Hoe hoger het percentage C, des teouder, zwarter en stabieler deorganische stof is.Dergelijke C-rijke organische stof draagt bij aanhet vochthoudend vermogen van de grond, maar isvoor het bodemleven geen voedingsbron van betekenis.
In de akkerbouw en groenteteelt is 3% organische stof wenselijk (hoewel het niet altijd haalbaar is). Bij zwaardere gronden is 4% aan te bevelen. Bij te hoge waarden (van 5% of meer) nemen bewerkings- en onkruidproblemen toe.
Bij grasland is in de laag 0 tot 10 centimeter een organische stofgehalte van 5 à 6% wenselijk. Maar ook bepalen grondsoort en geschiedenis welke waarden haalbaar zijn. Hogere waarden zijn niet altijd gunstig omdat het hier vaak om zeer stabiele organische stof gaat die niet bijdraagt aan de voeding van het gewas en bovendien de draagkracht kan verminderen.
Bronnen
Eekeren, N. van en J. Bokhorst (2009). Beoordeling bodemkwaliteit zandgrond: Een inventarisatie van bodemindicatoren in de veehouderij. Rapport nr. LV77. Louis Bolk Instituut, Driebergen. 59 p.
Koopmans, C.J., J. Bokhorst, C. ter Berg en N. van Eekeren (2012). Bodemsignalen. Praktijkgids voor een vruchtbare bodem. Roodbont Uitgeverij, Zutphen. 96 p.